Szkoła Podstawowa nr 8 im. gen. Karola Rolow Miałowskiego

Mieliśmy okazję przekonać się, że pisarka w niezwykły sposób przemawia do dziecięcej wyobraźni. Świadoma tego, że z perspektywy dziecka wszystko, nawet wojna, wygląda inaczej, stworzyła jedną z książek należących do serii „Wojny dorosłych – historie dzieci”. Z dziecięcą prostotą i uczciwością opowiada o czasach II wojny światowej i ludzkich tragediach oraz oddaje honor kobiecie niezwykłej - Irenie Sendlerowej, która stworzyła siatkę ludzi wyprowadzających z getta żydowskie dzieci i umieszczających je  po aryjskiej stronie w przybranych rodzinach, sierocińcach i klasztorach. W swojej opowieści o mamach Szymka Baumana Renata Piątkowska przybliżyła postać pani Ireny, która wierzyła, że „Kto ratuje jedno życie – ratuje cały świat”. To nieprawdopodobne, ale ocaliła tych światów dwa i pół tysiąca. Dzięki posiadanej przepustce pracownika do zwalczania chorób zakaźnych w getcie, mogła przekraczać jego granice. Pomagała, przenosząc jedzenie, leki czy ubrania dla potrzebujących, za każdym razem ryzykując własne życie. W 1965 roku izraelski instytut Yad Vashem uhonorował ją medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Odznaczono ją również Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego oraz Orderem Uśmiechu. Irena Sendlerowa zmarła 12 maja 2008 roku, pozostawiając piękne przesłanie: „Dopóki będę żyła, dopóki mi sił starczy, zawsze będę mówiła, że najważniejsze na świecie i w życiu jest Dobro.”

Podczas spotkania można było odnieść wrażenie, że pani Renata Piątkowska poczuwa się do obowiązku rozpowszechniania motta życiowego tej absolutnie niezwykłej osoby.

Książka „Wszystkie moje mamy” posłużyła jako punkt wyjścia do rozmowy z uczniami na temat wojny, ale nie tylko.  Pisarka dała zebranym do zrozumienia, że od nich zależy, czy historia sprzed lat się powtórzy. Apelowała, by znajdowali w sobie jak najwięcej dobra i dostrzegali w najbliższym otoczeniu wszystkich potrzebujących pomocy.

Spotkanie z Renatą Piątkowską i Malwiną Kożurno - lektorką czytającą fragmenty książki „Wszystkie moje mamy” oraz opowiadającą o muralach przedstawiających Irenę Sendlerową - było nie tylko niezwykłą, żywą lekcją historii, ale też piękną lekcją wychowawczą. I wypada dodać, że nie tylko pisarka, lektorka i książka wywarły wielkie wrażenie na dzieciach, panie były zauroczone postawą naszych wychowanków, którzy zachowali się wyjątkowo dojrzale.